Las

[Nymphalis]

Las, w którym prawie zawsze panuje ciemność... Jednak jest to jedno z najlepszych miejsc na polowanie na zwierzynę, gdyż to właśnie tutaj występuje ona w największych ilościach. Ćmy latają tu i ówdzie, pohukiwania sów unoszą się w powietrzu, a czasem potężny, niedźwiedzi ryk spłoszy ptaki z gałęzi. Jest to miejsce, gdzie nawet najodważniejszemu kotu na karku przejdą ciarki... Kto wie, czy za kolejnym drzewem nie czyhają Dwunogi? Miejsce to znajduję się blisko Siedlisk Dwunogów. Albo nie wdepniesz w żelazną pułapkę.

[Nymphalis]

Wkroczyła ostrożnie. Kluczyła między drzewami, błądziła po lesie. Była tu po raz pierwszy, chciała poznać teren. Wyczuwała zwierzynę, ale nie miała zamiaru polować. Wskoczyła na drzewo i obserwowała teren.

[Roran]

Wbiegł wciąż wściekły na CaroLyn, że tak mu zabroniła iść za kocurem. Przebiegł koło jakieś pasiastej kocicy, ocierając się o nią. Nawet nie zważył na to i dalej biegł przed siebie, właściwie prawie jak na ślepo. Aż wpadł w jakieś sidła. Coś mocno ścisnęło jego łapę, a jakby tego było mało zapadł się pod ziemię, jakaś pułapka.

[CaroLyn]

Weszła. Szła dalej za kociakiem. Gdy nigdzie go nie zobaczyła, zaczęła węszyć.

[Aradia]

Weszła powoli. Rozejrzała się po wielkim lesie. *Czarna kotka w zielonym lesie.... brzmi ciekawie* pomyślała i wskoczyła na najbliższe drzewo

[CaroLyn]

Doszła do jakichś sideł.
- Roran? Jesteś tam? - zawołała

[Aradia]

usłyszała jakieś głosy... *pewnie matka szuka swojej dzieciny* pomyślała. Usiadła na drzewie i z góry patrzyła na całą sytuacje...

[Roran]

Zacisnął mocno szczęki, by nie zacząć się drzeć jak go to teraz łapa boli. Prawa przednia łapa była uwięziona w oklepcu, chyba tak głęboko, że dopiero na kości się zatrzymało, jeśli jej nie złamało. Krew zaczęła płynąć po łapie, brudząc nawet ziemię w pobliżu.

[Roran]

Mimo swego ciepienia nadal nie chciał pomocy kocicy.
-idź sobie! Wszystko dobrze - syknął z dołu przez zaciśnięte zęby.

[CaroLyn]

- Roran, posłuchaj mnie. Wiem, że chcesz być samodzielny, że chcesz pokazać, że sobie sam poradzisz, ale zrozum, że mały kociak w takiej sytuacji sobie nie poradzi. - mruknęła - Ale jeśli nie, to czekaj sobie, aż będziesz musiał z bólu odgryźć łapę.

[Aradia]

- jak ją odgryzie będzie bardziej boleć- powiedziała na głos..

[Roran]

-Pff bo ty niby sobie poradzisz z tym? Hah, dobre... ałć - warknął a to ostatnie już tak cicho powiedział, bo gdy krzyczał do kocicy szarpnął uwięzioną łapą. A gdy one tak o tym odgryzieni, o nawet spodobał mu się ten pomysł.  w sumie kość była już złamana to tylko ścięgna, trochę skóry i po łapie, będzie wolność. I 'jaki hardcor, ogdyzł sobie łapę'... no niezły pomysł.

[Aradia]

zeskoczyła z drzewa i podeszła do kocicy
-takie mam pytanko... to twój.. yy,... synek?- zapytała i popatrzyła na sidła. *Mocny węzeł, silny chwyt.. ostre kolce wbite w łapę... nie jest dobrze*

[Roran]

-Ona nie jest moją matką i nigdy nie będzie! -warknął wściekły i przymierzał się do odgryzienia łapy.

[Aradia]

- nie radzę tego robić- powiedziała- tylko pogorszysz swój stan. Możesz się wykrwawić.. i takie tam... radzę... Patrz.. widzisz to coś co ci się zaciska na łapie?- zapytała choć dobrze było widać- tam z prawej strony jest śrubka.. wyciągnij ją i po sprawie.. sidła się rozlecą- powiedziała i wróciła na drzewo